میان دره های مه گرفته

دعوتت میکنم به صرف پنج شنبه ای پاییزی

کنار نت های خاموش عصرگاهی

یادت نرود بانو!

سیگار را با خودت بیاوری، به قدر کفایت

اینجا برای غصه خوردن

برای گریه های طولانی

وقت بسیار است

میان هجمه دود گرفته عاشقی ها

از ریه هایت کمک بگیر

هوای دوست داشتن سخت سربی است

از ما گفتن بود رفیق